Ik ben dól op luistervinken. Alles in het nette natuurlijk, Stasi-afluisteren is een ander verhaal.

Nee, ik bedoel iets opvangen. Op straat, bij de DA-drogist, in het zwembad.

luis·ter·vink (de; m,v; meervoud: luistervinken) 1iem. die stiekem iets afluistert

10 gesprekken die ik in het voorbijgaan opving

Bij de bakker

‘Doe jij nog mee aan de Gerard Tebroke-hardloopwedstrijd?’
‘Mwah, ik weet niet. Dat is door het dorp, hè. Iedereen kan je zien.’

Op straat

‘Heb jij nou je Topo geleerd?’
‘Ja. Oostenrijk is wennen.’
‘O? Wat is daar dan zo moeilijk aan?’
‘De hóófdstad, papa, is wennen.’
‘O, Wénen! Wéeeejnennnnnn is de hoofdstad.’

Twee geliefden in het café

‘Heb jij nou stiekem een bitterbal gepakt terwijl ik naar de WC was?’

Bij de Hema, afdeling schoolagenda’s

‘Ik heb echt afschuwelijk nieuws. De skinny jeans die ik gisteren kocht, past niet.’

Twee vakkenvullers in de AH

‘Je moet alléén voor het examen leren als je écht zin hebt. Anders werkt het niet.’
‘Nou, dan ben ik vanaf nu klaar met leren.’

Een kleuter in haar speelgoedkeuken

‘En nu moet er nog een ei en driehonderd kameelpoeder bij.’

In het zwembad

‘Oma, ik krijg de bikini niet goed.’
‘Schatje, dat rode touwtje moet om je nek.’
‘Oja! Goed bézig, oma!’

In het verpleegtehuis

‘Wat ziet i-j d’r mooi uut vandage.’
‘Ach, dat kan niet, ik heb nog helemaol geen krulspelden in ‘ehad.’

Bij de drogist

‘Mam, wat is dit?’
‘Eh, dat zijn condooms.’
‘Waar is dat voor?’
‘Dat is als je gaat vrijen.’
‘Ik weet niet wat dat is. O nee wacht, is dat… is dat dat éne?! Ieuw, ik snap niet dat mensen dat doen!’

In de sauna

‘Mijn buik is niet dik, ik heb gewoon een heel diepe navel.’