door Ida | nov 6, 2019 | hartzaken, naast het werk
“Ruimen jullie die drol even op?”, vraag ik beleefd. De tieners kijken me aan met een blik die het midden houdt tussen schuld en verontwaardiging. “Die drol is niet van onze hond, hoor”, snauwen ze, en ze maken aanstalten om door te lopen. Het puberbrein is uit...
door Ida | jan 31, 2019 | hartzaken, schrijfstijl
“Kan ik de caissière vragen om in haar elleboog te hoesten, in plaats van in de hand waarmee ze mijn boodschappen pakt?” Midden in de supermarkt hoorde ik haar al rochelen. Nu lacht ze naar me met een waterige blik, terwijl ze haar rechterhand gebruikt als grijper,...
door Ida | feb 1, 2017 | hartzaken
Tijd. Mensen. Liefde (en leed): alles gaat voorbij. En daar is veel moois over geschreven – om in te zwelgen en weer mee door te gaan. Zaterdag werd Ionica Smeets’ laatste oma begraven. Dat lees ik in haar column in Sir Edmund/De Volkskrant. Ionica is...
